Ðarögon

Drago Ergon
Płeć: Basior | Wiek: 5 lat | Rasa: Wilk | 
Ranga: Delta | Poziom: 1 (800/3000 PD)| Stanowisko: Płatny morderca
Właściciel:  Ross [Howrse] Hooty#2968 [DC] shiru.wilczek@gmail.com [gmail]

Autor: Lineart | Pokolorowany przez właściciela wilka

< CHARAKTERYSTYKA >

Osobowość: Odkąd słyszy głos, posiada dwie strony twarzy, tak samo, jak są dwie strony medalu. Ta główna strona, której używa, zazwyczaj jest miła i sympatyczna. Niestety Drago nie lubi towarzystwa, dlatego nawiązywanie kontaktów z innym wilkiem jest dla niego trudne. Bywa oschły i egoistyczny, ale to nie dlatego, że jest zły. Po prostu boi się kogokolwiek skrzywdzić. Małomówny wilk o wielkim sercu lubi pomagać innym w wypadku, gdy słowa nie są potrzebne. Bardzo inteligentny i sprytny z niego basior. Gdy się lepiej go pozna, bywa opiekuńczy i ciepły. Ðarögon jest lojalny tylko sobie, nikomu innemu nie. Potrafi bardzo dobrze kłamać. Jest bardzo cierpliwy i wyrozumiały, lecz da się go sprowokować do furii. Po byciu w furii zmienia się o 180 stopni. Staje się agresywny i oschły jeszcze bardziej. Bywa również arogancki i chamski. Nie kontroluje swojego drugiego oblicza. Dla wszystkich jest brutalny i egoistyczny. Uwielbia wtedy drażnić i podjudzać do kłótni i bójek. Drago w trakcie tego wszystkiego jest dżentelmenem i szalony, zdolny do wszystkiego, w jego głowie tylko wtedy jedno. Mord. Kłamanie mu wtedy wychodzi cały czas z ust. Psychopatyczny sadysta uwielbia się znęcać nad innymi, szczególnie słabymi i waderami. W jego oczach wtedy można zobaczyć chęć mordu i szaleństwo;
Aparycja: Ðarögon jest bardzo wysokim (3.5 wzrostu) i dobrze zbudowanym basiorem. Posiada wielkie łapy dzięki, którym widać jego siłę. Ciemnoszare futro, które jest bardzo szorstkie, lecz chroni przed mrozem i ciepłem. Futro w uszach jest koloru niebieskiego, tak samo nos, pazury i opuszki łap. Na lewym ramieniu posiada znak również w kolorach niebieskiego, również posiada runy na przednich łapach. Jego oczy są również takiego samego koloru. Ma duży puszysty ogon. Klatka piersiowa Drago jest bardzo szeroka, dzięki czemu umie unosić ciężkie rzeczy. Waży zaledwie 85kg. Na głowie posiada grzywkę w kolorze futra. Ðarögon również ma blizny trochę nad nosem, przechodząca przez oko bliznę oraz na tylnej nodze lewej;

Znaki szczególne: 
• Blizny na ciele (nos, oko i tylna lewa noga)
• Runy na przednich łapach, oraz znak na lewej łopatce przedniej łapy.
Ciekawostki:
• Uwielbia wschody oraz zachody słońca. Również gwieździste niebo.
• Bardzo religijny i wierzący. Wierzy, że śmierć jest najbardziej łaskawa.
• Nie ujawnia swoich mocy nigdy, udaje zwykłego wilka bez magii.
• Pochodzi z nieznanej nordyckiej watahy Kirkjubøur. Dalej opłakuje to, co tam zrobił i modli się za ich dusze. Uważano w jego wiosce, że matka współżyła z Fenrir, z tego czynu narodził się Ðarögon. Podobno przy narodzinach w ich stadzie było wiele nagłych śmierci i podpaleń. Został przeklęty przez stado, w którym się urodził i przepędzony.
• Jego głos: Link.
• Przedstawia się zawsze jako Drago Ergon. Ergon wziął od swojego wuja, matka zawsze mu o nim opowiadała, jaki on był mężny i odważny, pomocny i uczciwy.
• Cały czas słyszy głos z tyłu głowy, który często rozkazuje mu niemoralne zachowania, typu zranienie kogoś, torturowanie lub zabicie. Trudno mu panować nad zachowaniem jak głos mówi.
• Nazywa siebie potworem i nie widzi przyszłości dla siebie innej niż bycie płatnym mordercą.
• Potrafi być w stanie furii przez długi okres, wtedy właśnie może używać niebieskiego ognia. Podczas używania niebieskiego ognia jego oczy się świecą na niebiesko.
• Cytat: Everybody wants to be my enemy. Spare the sympathy;
• Nie lubi miejsc, gdzie przebywa więcej niż trzy wilki.

< POWIĄZANIA >

Partner/ka: Wątpi by ktoś pokochał mordercę, a dodatkowo potwora;
Potomstwo:  Brak
Rodzina:   
• Kolbjørn — Przybrany Ojciec, nigdy nie wybaczył żonie zdrady, dlatego też nie cierpiał bękarta, jakim był Ðarögon. Nie wie, czy żyje, mógł spłonąć jak brat. Posiadał żywioł Ziemi oraz Wiatru. Był tyranem, któremu zależało na rodzinie (prawdziwej), został wychowany tak, że potomkowie mieli mieć szacunek do rodziców i zgadzać się z nimi. Dyscyplinował bardzo swojego syna.
• Lea — Matka umarła, wataha dokonała jej egzekucji za bronienie syna przed straceniem go. Posiadała żywioł Elektryczności oraz Powietrza. Ostatnie słowa matki: " Żyj tak, jak chcesz, nikt nie może pokierować twym życiem niż ty sam".
• Njål — Brat, został przez niego spalony na popiół. Nie wybaczył sobie tego. Posiadał żywioł Ziemi i Elektryczności. Mimo iż nie mógł sprzeciwić się słowom ojca, kochał brata jak swojego.
• Fenrir — Prawdopodobnie ojciec, lecz ni jak nie można się tego dowiedzieć. Modli się do niego o znak, że jednak nie jest jego synem, by mógł żyć w spokoju z tą okrutną myślą. Posiada żywioł Umysł, Strach i Ogień. Psychopatyczny sadysta kocha znęcać się nad innymi i ich torturować. Zwykle swoim ofiarą daje szanse albo popełnią samobójstwo, albo będzie im pokazywał do końca życia swoje morderstw (swoimi oczami), by zniszczyć ich psychikę. Jeżeli jednak jakimś cudem geniusz pozbawi siebie oczu, ten osobiście się zjawi i go spali żywcem. Lubi eksperymenty na wilkach, ma swoich „bractwo”, w którym wszystkim steruje. To on doprowadził do stracenia maki Drago, zaplanował wszystko, co do niego, nawet przed poczęciem go. Ma co do niego plan, dlatego żywy musi pozostać, nie na rękę by mu było, gdyby się zabił, lub ktoś jego. Więc po części broni go, lecz dla swoich celów;
Historia:  
Od początku swoich narodzin Ðarögon był prześladowany przez innych, wyzywany od bękartów. Znosił to tylko dlatego, że chciał żyć dla Matki, która za niego oddała swe życie. Mimo iż od zawsze słyszał głos w swojej głowie, nie zwracał na niego zbyt dużej uwagi. Gdy był już nastolatkiem, nikt ani ojciec, ani, żaden inny wilk, nie chcieli go nauczyć panować nad mocą. Bali się, że źle to wykorzysta. On sam musiał stawić temu czoła i zaczął trenować. Wtedy głos zaoferował mu pomoc w opanowaniu mocy. Wilk dorastał, ucząc się dzięki głosowi, pokazał u najmocniejsze ciosy i jak walczyć oraz dawał mu rady. Młody Ðarögon myślał, że to jakiś dobry duch nim kieruje, wiec mu zaufał. Przyszedł pewien moment, gdy miał już trzy lata. Pewny wilk, który przyjaźnił się z jego bratem, bardzo go nie lubił, gardził Ðarögon'em. Zawsze próbował jakoś wywyższyć się nad nim, był synem Alfy dlatego, uważał się za lepszego. Ðarögon był od niego silniejszy i mądrzejszy, nie dawał się prowokować, lecz pewnego razu chodź, nazwał go bękartem i zaczął go bić, on się tylko bronił. Widział, że jego brat nie reaguje na to. Był mocno poraniony, na pysku, oku i lewym udzie. Gdy odepchnął go mocno od siebie, zranił się o złamana gałęzi, która wbiła mu się w oko. Pobiegł do swego ojca, a ten wezwał Drago na rynek, wszyscy się zgromadzili, nawet przybrany ojciec i brat. Alfa oskarżył Ðarögon'a o zaatakowanie jego syna. Choć rany dalej były otwarte, nic nie robił sobie z tego jego oskarżeń. Zasądził, że wyśle Drago do kopalni, gdzie miał dla wilków pracować, a jednocześnie nie zbliżać się do Watahy. Mimo iż powiedział, że brat był przy tym i widział, że się tylko bronił, nie poparł go. Głos, który zawsze słyszał, odparł mu: „Nie zmienisz ich zdania, nieważne ile byś dobrego dla nich zrobił, dalej będą Cię traktować tak samo. Jako bękarta. Jeśli chcą potwora bękarta, daj im go". Wtedy jego oczy się zaświeciły, a ten zaczął krzyczeć w niebiosa. Od Ðarögon powiał podmuch niebieskiego ognia, który szybko ruszył na wilki. Ogień była tak duży i silny, że kilka wilków, nie uratowało się z tego, żywi lub też bez ran. Ðarögon osłabł z sił i gdy przestał krzyczeć, spojrzał na palące się drzewa, krzaki oraz ciała wilków. Ugasił ogień, lecz był załamany, tym co zrobił, nie chciał nikogo zabijać. Gdy z ukrycia wyszedł wódź, spojrzał na niego i zmarszczył brwi, wygnał go na zawsze z watahy. Drago, pogodził się z tym, odszedł z niej natychmiast, gdy szukał miejsca w innych, nie znalazł miejsca, każdy z innych watah został poinformowany ptakami o jego wyczynach i by potwora nie przyjmować do watahy, bo zabije wszystkich. Dlatego wszyscy się bali go przyjąć. Postanowił przestać używać swojego imienia nadanego przez matkę i zmienić je na inne Drago Ergon oraz przestać używać mocy.;

< MAGIA >

Uzdolnienia magiczne: Tak;
Żywioł: Ogień | Elektryczność; 
Zdolności:  Nie używa swoich zdolności w ogóle.
• Potrafi wytworzyć ogień z temperatury swojego ciała i ciskać nim, również potrafi samozapłon, jego ogień go nie rani, lecz da się zgasić piaskiem, wodą. Umie podpalać różne rzeczy nim, jak i robić ścianę ognia, oczywiście na wysokość wilka i można ją ugasić..
• Niebieski ogień, potrafi zmieniać kolor ognia, tylko wtedy kiedy traci kontrole nad sobą i emocjami. Ogień o tym kolorze jest zabójczy dla roślin i zwierząt. Potrafi zmienić wszystko w węgiel. Z ciał zwierząt np. królika, zostaje czarny zwęglony szkielet. Ciężko go ugasić, lecz nie jest to nieosiągalne. Ognia nie może używać długo, gdyż po około pięciu minutach zaczyna mu lecieć krew z nosa, a dłuższe jeszcze używanie doprowadza do wymiotów krwią. Podczas używania niebieskiego ognia jego oczy się świecą na niebiesko..
• Umie przywołać niebieskie błyskawice, które może nie rażą mocno prądem, lecz potrafią oszołomić i spalić lekko futro. Pod wpływem furii błyskawice, które przywołuje, są silniejsze i już mogą zrobić krzywdę, lecz by zabić kogoś, musiałby cały czas ciskać piorunami i błyskawicami w daną osobę, by ją raził prąd, wtedy przeciąży się jej serce lub mózg. Nie potrafi jednak przez tak długi czas ciskać piorunami.;

< UMIEJĘTNOŚCI >

Inteligencja [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (80/300pkt)

Siła [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (60/300pkt)

Obrona [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (80/300pkt)

Zwinność [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (60/300pkt)

Kondycja [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (60/300pkt)

Spryt [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (70/300pkt)

Magia [Poziom 0/1]: ★☆☆☆☆ (70/300pkt)