Revenge nie wiedział, co może tu spotkać, więc niezbyt zwrócił uwagę na te słowa. Też chciał już wyjść z tego lasu. Mimo zjedzenia zagubionej duszy, wciąż czuł głód. Musiał znaleźć coś bardziej... odpowiedniego? Może gryfa? Basior mógłby prz okazji zwiedzić Sommets interdits. Tak zrobił. Słońce już tak nie raziło i samiec, już bez problemów, mógł swobodnie poruszać się po terenach watahy. Gdy dotarł w góry, od razu wypatrzył swoją ofiarę. Wyskoczył i szybko zabił. Tym razem sobie pojadł. Dość tłusty był ten gryf. Oznacza to, iż Revuś nie musiał skarżyć się już na jedzonko. Wciąż radował się pokonaniem zagubionej duszy. W sumie, każdy byłby w stanie ją zabić. Wystarczy tylko się odważyć i umieć trochę walki. Oczywiście to wszystko z punktu widzenia Revenge'a. Ktoś inny mógł przecież być na przykład ślepy. Tak naprawdę wtedy też mógłby polować, ale chyba gorzej...? Samiec nie chciał marnować okazji zobaczenia Lac de Cristal. Jak już był w Sommets interdits, to musiał zobaczyć jezioro. W jednej chwili stanął nad taflą. Niezbyt to piękne, jak inni mówią. Przecież to tylko jezioro - pomyślał. W pewnym momencie rozbrzmiał huk. Nie wiadomo, co byłą przyczyną. Revenge zląkł się i aż podskoczył. Nie kontrolował, gdzie spadnie, więc wylądował w Lac de Cristal. Szybko wrócił na brzeg i się otrzepał. Jeszcze ten wiatr... Dość łatwo się na nim przeziębić.
Kuroi?
Szczeniaki
Brak komentarzy
Prześlij komentarz