Newsy



:Aktualności
.Blog przechodzi obecnie renowację
.Już niebawem pojawią się nowości

:Pogoda
Obecna pora roku ~ Jesień
.Temperatura waha się między 10+ a 0- stopni Celcjusza
.Zmiana pory roku nastąpi 15.12.2022

Liczba wilków ~ 27
Wadery ~ 18 + 1 NPC
Basiory ~ 7 + 4 NPC
Szczeniaki ~ 1
Nieobecni: Brak

~Serdecznie zapraszamy♥~

sobota, 11 września 2021

Atrehu [Atreju]
Nie posiada zdrobnień.
Płeć: Basior | Wiek: 3 lata | Rasa: Wilko—lis | Ranga: Beta |
Poziom: 18 (2562/4700 PD) | Stanowisko: Dowódca skrytobójców | Czujka dzienna |
Właściciel: [Discord] Mooniś aka Kopciuch#5324 / [DG] Evanescence | 
Autor — art należy do właściciela postaci. 


< CHARAKTERYSTYKA >
Osobowość: Atrehu za nastolatka był spokojnym, niesprawiającym problemów wilkiem, którego szanowali i kochali wszyscy w watasze. Tak przynajmniej myślał i czuł przez pierwszy rok swojego życia. Niestety, rzeczywistość okazała się aż nazbyt brutalna, w godzinę pozbawiając go domu, rodziny i przyjaciół. Stracił wszystko, co miał i nie zostało mu nic. Choć minął już rok od jego wygnania, nadal nie może wybaczyć swemu bratu i najbliższym tego, co mu zrobili. Był niewinny, ale stał się kozłem ofiarnym — ojcobójcą, zabójcą przywódcy stada. Po tych traumatycznych przeżyciach się zmienił. Wydoroślał. Stał się wolnym duchem, który często odpływa do krainy marzeń. Nabrał pewności siebie. Wydaje się bardzo opanowany i tajemniczy, lecz na co dzień pokazuje swoje wrodzone pozytywne nastawienie do życia i bystry umysł. Jest typowym ekstrawertykiem — czerpie radość z przebywania blisko innych wilków, a także potrzebuje sporej dawki adrenaliny.
Na swój sposób jest trochę osobliwy. Może dostać się tam, gdzie inni nie zdołają. Kręci się wokół wszystkiego, co się dzieje. "Wytwarza aurę siły, przez co wszyscy rozstępują się przed nim niczym Morze Czerwone na widok Mojżesza" — tekst autorstwa Tsumi. Jest żywiołem i czasem agresorem — kusi oraz prowokuje. Uwielbia uszczęśliwiać innych, a jeszcze bardziej kocha towarzystwo pięknych wader. Chętnie spędza wolny czas ze szczeniakami, którym przekazuje swoją wiedzę i umiejętności. Na pierwszy rzut oka może wydawać się groźny przez swój wygląd, ale tak naprawdę jest bardzo miły i opiekuńczy. Do każdego jest pozytywnie nastawiony i nigdy nikogo nie odtrąca. Już samo jego enigmatyczne i pewne siebie spojrzenie mówi, że dobrze jest go mieć po swojej stronie. W sytuacji zagrożenia bywa impulsywny, kieruje się swoim instynktem i emocjami. Zazwyczaj można go zobaczyć przechadzającego się spokojnie po terenach watahy. Stał się również wyszczekany. Potrafi nieźle przygadać, nierzadko wprawiając partnera w stan zaniemówienia. Nie patyczkuje się — zawsze mówi prosto z mostu, nie owijając w bawełnę. Następną cechą jego usposobienia jest jego ośli upór, który przekracza wszelkie granice. Do celu jest w stanie dążyć nawet po trupach, albowiem jeśli czegoś zapragnie, nie spocznie, dopóki tego nie otrzyma. Jest już przyzwyczajony do bycia przywódcą, kimś, kto kieruje i za kim inni podążają. Czuje się zatem pewnie na tym stanowisku. Jako, iż stanie u jego boku jest bardzo kuszącą perspektywą dla wielu wader, często otrzymuje różne dziwne propozycje;
Aparycja: Atrehu, jak na mieszańca przystało, wyróżnia się od pozostałych pobratymców na wiele sposobów. Pierwszym z nich jest bardzo masywna budowa ciała, niezbyt upodabniająca go do przeciętnego lisa. Długie, ciemnogranatowe nogi utrzymują silnie umięśniony tułów, zakończony miękkim i puchatym ogonem, którym często okrywa innych, gdy chłodna temperatura daje się we znaki. Stawia pewne i ciężkie kroki, a poza ewidentnie wskazuje, że masz do czynienia z bestią gotową zabić w każdej chwili. Porusza się skocznie i sprężyście, jakby zaraz miał odlecieć. Lisi pysk przyozdobiony został przez długie wąsiki, nadające mu nieco urokliwy wygląd. Samiec ma czarny nos oraz szpiczaste, często uniesione ku górze uszy. To właśnie dzięki nim wydaje się, że Atrehu jest o wiele wyższy niż w rzeczywistości. Spoglądające spod ciemnofioletowych brwi, hipnotyzujące i badawcze oczy mają natomiast płomienno—czerwony, wręcz bursztynowy kolor. Patrząc w nie, wydawałoby się, jakby skrzyły się żywym ogniem. Całe jego ciało pokryte jest grubą i puszystą, rudo—czerwoną sierścią, która odbijając promienie słoneczne, emanuje podobnym blaskiem, co tęczówki. Gdzieniegdzie dostrzec można pojedyncze paski biszkoptowego futra, znajdującego się przede wszystkim na pysku, piersi, brzuchu i końcówce ogona, tam tworząc jakby strzałkę. Opierzenie, w przeciwieństwie do reszty sylwetki, nie przylega ściśle do ciała w okolicy karku oraz piersi, tworząc w ten sposób swego rodzaju 'lwią grzywę'. Podobnym włosiem pokryta jest także jego bujna grzywka. Ogólnie rzecz ujmując, Atrehu samym swym wyglądem sprawia, że podległym mu osobnikom momentalnie przechodzi jakakolwiek ochota na wszelką konfrontację z nim. Jest to także zasługa wiecznie towarzyszącemu mu, enigmatycznemu i tajemniczemu jakby spojrzeniu, które w połączeniu z pewnym siebie krokiem oraz uniesionym ku górze pyskiem daje dość ciekawy efekt;
Znaki szczególne:
~ Rzadko spotykane umaszczenie futra;
~ Mimo lisich genów, odziedziczył po ojcu wilczy wzrost;
~ Aura, którą roztacza wokół siebie, przyciąga jak magnes;
Ciekawostki: 

~ Ma problem ze zjedzeniem jakiejkolwiek rośliny;

~ Pochodzi z watahy Sol Rojo;
~ W pierwszej watasze miał narzeczoną, która rzuciła go dla jego starszego brata;
~ Wszystkim serwuje zajeb**tą herbatkę;
~ Zdarza mu się mówić sam do siebie;
~ Jest niewyżyty seksualnie - uwielbia słodki, cielesny dotyk i ma duży problem z opanowaniem Libido;
~ Lubi dominować, aczkolwiek nie ma nic przeciwko, by być na dole;
~ Jak każdy samiec, lubi podziwiać piękno wader;
~ Nie przepada za wszystkim, co pełza i jest obślizgłe;
~ Na razie nie znalazł jeszcze swojej drugiej połówki, ale ma nadzieję, że ktoś kiedyś wypełni pustkę w jego sercu;
~ Posiada pełno sekretów;
~ Gdy jest wściekły, złoty odcień w jego bursztynowych oczach się poszerza. Nie chcesz wiedzieć, co się stanie, gdy całkowicie się zmienią;
~ Ma silny głos alfy;
~ Ma alergię na narcyzy;
~ Kocha wszelkie słodycze i truskawki;
~ Lubi się przytulać. I nie tylko to <3 - Wszystko o tym samcu znajdziesz tu: KLICK;
~ Fatalnie śpiewa, od jego skowytu można co najwyżej ogłuchnąć;
~ Jest mentorem Shori. 

< POWIĄZANIA >
Partner/ka: Atrehu to pies na baby. Z chęcią się zabawi, choć w głębi ducha szuka tej jedynej. Aktualnie to bardzo skomplikowane - ze wszystkimi.
Potomstwo:
Aktualnie brak, lecz to się szybko może zmienić;
Rodzina: 
~ Lupus — starszy brat Atrehu. Po śmierci ojca przejmuje władzę nad watahą.  Jako nowy przywódca, wygania własnego brata z domu. Atrehu nienawidzi go z całego serca ~ Jak się jednak okazuje, to nie Lupus jest prawowitym przywódcą, lecz Atrehu.;
~ Loravani — matka Atrehu. Piękna, złotooka lisica o płomienno—rudym umaszczeniu i zabawnym poczuciu humoru.  Od początku faworyzowała swojego pierwsze syna - Lupusa. Dla Atrehu zawsze była oschła i mimo usilnych starań, nigdy nie otrzymał od niej miłości.
~ Aaron [*] — zmarły przywódca stada, ojciec Atrehu, alfa, potężny wilk, którego szanowali wszyscy, bestialsko zabity przez nieznanego sprawcę;
~ Asui — najmłodsza i najsłodsza lisiczka, jaką kiedykolwiek widział Atrehu. Odznaczała się wyjątkową dojrzałością i spokojem, którą odziedziczyła po ojca. Już od małego z łatwością rozstrzygała spory między innymi osobnikami i z łatwością odnajdywała się w skórze zielarki. To właśnie było jej powołaniem i ku temu kroczyła, pewnym siebie ruchem. W tej spokojnej pogoni za marzeniami, zawsze znajdowała czas dla swojego rodzeństwa;
~ Shori — adoptowana córka Naharysa i Piny. Piękna skrzydlata samiczka o szaro-białych oczach, która po ciężkich przeżyciach pod czujnym okiem Atrehu nabiera pewności siebie. 
Historia: Każdy może na pewnym etapie przeżyć ciężkie chwile. Chwile, które w żaden racjonalny sposób nie dałoby się ogarnąć. Także i Atrehu to nie ominęło. Nie jest wyjątkiem, gdyż swoje już przeszedł. Miał cudowne życie, wszystko, czego mogliby mu pozazdrościć rówieśnicy. Rodzina i przyjaciele, a przede wszystkim dom — to właśnie stracił pewnego jesiennego dnia. Czasu nie da się cofnąć, trzeba żyć dalej. Pozostaje zatem nieugięty na wspominki o swojej przeszłości, albowiem w rodzinnych stronach został napiętnowany zbrodnią ojcobójstwa. Nie zrobił tego, nie zabił swego ojca, którego kochał i szanował całym sobą, ale kto by słuchał niewinnego? Oliwy do ognia dodał fakt, że nowym przywódcą został jego brat, którego betą miał zostać właśnie Atrehu. Właśnie — miał. Zamiast tego, nie zdążywszy się z nikim pożegnać, został wygnany z domu przez żądnego władzy Lupusa. Nic dziwnego, że basior nie chce nigdy wracać do przeszłości. Od czasów przymusowego opuszczenia rodzinnych stron zostało mu jedynie podróżowanie po świecie w celu znalezienia swojego kąta. Po roku wędrówki w ciemnościach, w końcu zobaczył światło. Natknął się na tutejszą watahę i postanowił zostać z nową, czystą kartą. Kto wie, co przyniesie mu przyszłość.; 
Dalsza historia zawarta w wątku: "W głowie się nie mieści";

< MAGIA >
Uzdolnienia magiczne: Tak
Żywioł: 
Eter z przewagą elementu ognia i elektryczności / Przestrzeń
Zdolności:
~ Pięć elementów/bramy żywiołów [Eter] — można definiować te zdolności na wiele sposób, lecz najprostszym wyjaśnieniem jest władza nad wszystkimi podstawowymi czterema żywiołami oraz dwoma pod żywiołami. Od przestrzeni, powietrza, ognia, wody i ziemi, aż po elektryczność. Najsilniej rozwiniętymi żywiołami Atrehu są ogień i elektryczność. Jest całkowicie odporny na ataki posiadające owe elementy.
~ Błyskawica — Atrehu wytwarza wokół siebie ładunek elektryczny, zdolny roztrzaskać najtrwalszy głaz. Buchająca moc niszczy wszystko, co napotka na swojej drodze, a dzięki połączeniu z przestrzenią jest w stanie zmaterializować swoje ataki tuż przy przeciwniku tak, że ten nie ma szans na unik. Jest to też niezniszczalna forma obrony, przez którą nie przeciśnie się nawet dym. Używanie tej mocy jest jednak ryzykowne - Atrehu może dostać bólu głowy bądź utracić świadomość na dłuższą chwilę.
~ Teleportacja — dzięki elementowi przestrzeni jest w stanie błyskawicznie przenosić się z miejsca na miejsce w promieniu kilometra. Musi to być jednak otwarta przestrzeń. Atakować znienacka, nie męcząc się przy tym w ogóle. Jego techniką jest ciche i szybkie zabijanie. 
~ Trampolina — zdolność przyjmowania na siebie ataków, które po nagromadzeniu w jego ciele są uwalnianie i odpychane w stronę atakującego. Wygląda to tak, jakby atakował wroga jego własną bronią.

< UMIEJĘTNOŚCI >
Inteligencja [Poziom 1]: ☆☆☆☆ (189/300pkt)
Siła [Poziom 2]: ☆☆☆ (12/350pkt)
Obrona [Poziom 2]: ★☆☆☆ (0/350pkt)
Zwinność [Poziom 1]: ☆☆☆☆ (161/300pkt)
Kondycja [Poziom 1]: ☆☆☆☆ (134/300pkt)
Spryt [Poziom 1]: ☆☆☆☆ (176/300pkt)
Magia [Poziom 0/1]: ☆☆☆☆ (240/300pkt)

Brak komentarzy

Prześlij komentarz