Od Noiter'a c.d Yneryth'a ~ Niespodzianka

- Wracając, będąc w moim śnie, jakby mogłeś go kontrolować. Czułem, że otoczenie nie zmienia się jak w innych snach. Mam pomysł, spróbuj zawładnąć moim snem i pokaż mi swój sen. – Powiedział Yneryth.
Nim Noiter zdążył wyjaśnić, że działanie snów jest o wiele bardziej skomplikowane oraz to nie tak jak mu się wydaje, tamten już zaczął kłaść się do snu. Westchnął, po czym podszedł do wilka przygotowującego się do snu, z zamiarem wyjaśnienia podstaw:
- Dobra, powinieneś jednak wiedzieć podstawy, nim zaczniemy – zaczął wyjaśniać – Jeśli chcesz, bym miał kontrolę nad snem, musisz mnie zaakceptować, jakby przyjąć do środka. Wyobraź sobie, że twój sen to twoja nora, ty sobie ustalasz, jak ona wygląda i co się w niej znajduje. Jednak gdy ją z kimś dzielisz, macie nad tym wspólną kontrolę. Gdy wchodzę do czyich snów bez ich wiedzy, to tak jakbyś miał intruza w niej. Nie wiesz o nim, ale to nie znaczy, że go tam nie ma – wciąż ma on wpływ na swoje otoczenie. – Tu przerwał na moment, by zebrać myśli – Gdy mnie wpuścisz jako świadomego gościa, dajesz mi swobodniejszą łapę, gdyż twój umysł odbiera mnie jak część snu, a nie jak obcy element. – widząc, że ten nie rozumie, postanowił inaczej to wytłumaczyć. — Po prostu ty jesteś dla mnie drogą w świat snów, przez które przejdziemy do mojego snu. Wszystko jasne? Dobrze, a więc zaczynajmy – powiedział, nie czekając na odpowiedź, usypiając wilka.

W krainie snów
Noiter znalazł się na tej samej polanie, na której ostatnio skończyli sen. Tuż obok niego był Yn. Powoli wstał z ziemi, otrzepując się z kurzu.
- Więc tak, choć za mną, musimy znaleźć jakąś tafle wody — oznajmił niecierpliwie, ruszając od razu w kierunku, w którym miał przeczucie, że znajdzie to, czego szuka. Po chwili spaceru znaleźli swój cel podróży. Stanęli przed kałużą średnich rozmiarów.
- A teraz musisz mi zaufać — powiedział, nim skoczył prosto w kałuże, z zamkniętymi oczami.
Po chwili spadania znalazł się w znajomym sobie miejscu. Obok niego na ziemi leżały miękkie futra, ułożone w centrum jaskini. Zaraz za nim wylądował Yneryth. Noiter z ciężkim sercem rozglądał się wokół — nie był w tym miejscu od czasu… Jej śmierci… Westchnął głęboko, po czym przypomniał sobie, że obok jest jego nowy przyjaciel, patrzy na niego i go ocenia. Nie chciał wyjść na słabego, więc przybrał z trudem uśmiech na twarz.
- Witaj więc, w moich skromnych progach. Polecam widok, jest cudny — stwierdził, wskazując okna, które znajdowały się na ścianach wokół. Za każdym z nich ciągnęły się fantastyczne krajobrazy, jego własne krainy, które tak długo tworzył z matką.
- Oprowadzić cię? – spytał, widząc, że Yn wciąż próbuję pojąć, gdzie właściwie jest. – Mamy do wyboru wiele krain. - każde okno to inny świat. A i spójrz tu na bok, masz tu zejście w dół, tam na dole jest więcej okien.
Spojrzał na pierwsze okno, przy którym stał, po czym zagłębił się w przemyśleniach. Każda z tych krain była wyjątkowa na swój sposób. Powstawały one z opowieści innych, wszystko, co było warte jego uwagi, od razu znajdowało się za oknem. Oprócz historii, które znał od matki, były jeszcze te usłyszane od wędrowców, przez co ich różnorodność była wielka. Możesz tu znaleźć od gorącej pustyni równikowych poprzez wielkie oceany aż do lodowych połaci mroźnej północy. Innymi słowy, od wyboru do koloru. Każdy z tych światów jest zamieszkiwany przez swoje własne stworzenia. Znajdziesz tu zwyczajne króliki, wielkie ptaszyska, czy małe lisy lub inne normalne stworzenia, jednak to dopiero początek. Są tu latające ryby, wielkie niedźwiedzie, magiczne ptaki, olbrzymie wilki oraz robaki wszelkich kolorów i kształtów. Znajdziesz tu dosłownie wszystko.

Yneryth?

PODSUMOWANIE
Ilość napisanych słów: 582
Ilość zdobytych PD: 291
Obecny stan: 508