Adamantem

Deus, tylko tą formą obecnie się przedstawia
Płeć: Basior | Wiek: 2 lata | Rasa: Wilk, prawdopodobnie z genami lisa |
Ranga: Delta | Poziom: 2 (1077/3100 PD) | Stanowisko: Strateg |
Właściciel: [How] Nietoper / [DC]  Toper#0716
Autor: JadeMerien

< CHARAKTERYSTYKA >

Osobowość: Jego wygląd totalnie nie pasuje do charakteru. Adamantem jest wilkiem bardzo otwartym i przyjaznym. Poszukuje w każdym nowych znajomości. Swojego prawdziwego imienia raczej nie używa, spowodowane jest to jego przeszłością. Zapewnia mu to komfort psychiczny. Warto wspomnieć, że stawia innych ponad siebie. Jest świetnym słuchaczem oraz negocjatorem. Umie postawić się na miejscu drugiej istoty, rozumie jej problemy. Zawsze szuka rozwiązania danego problemu, pomaga mu w tym jego błyskotliwość. Brzydzi się jednak przemocy, tak naprawdę nie jest w stanie chyba nikogo zaatakować (ani wilka, ani innego stworzenia), nawet w zagrożeniu życia. Istnieje tylko jeden wyjątek od reguły. Gdy ktoś bardzo cierpi i nie ma szansy na to, by go uratować, dobija go. Zazwyczaj używa do tego trucizn, ale niestety nie zawsze się mu to udaje. Strasznie przeżywa śmierć bliskich, ale zdaje sobie sprawę z tego, że jest ona nieunikniona. Los plecie jednak różne drogi. Z tego powodu, chociażby nie poluje. Pewnie spowodowane jest to dodatkowo tym, że nie jest w stanie ani za długo i szybko biegać z powodu problemów ze stawami. Nie boi się jednak przyjąć atak wymierzony w kogoś innego na siebie, co często kosztowało go prawie życie. Wykazuje się tym, że jest bardzo opiekuńczy i współczujący. Często wykorzystuje swoje umiejętności po to, by ktoś mógł zasnąć spokojnie. Służy radą i po prostu słucha problemów. Mimo wszystko jest odważny, nie chowa się w kąt i nie unika problemów. Bierze aktywny udział w rozmowach, zawsze jednak daje dojść do głosu innym i szuka kompromisów. Jest szczery, nie kryje swoich myśli i zamiarów. Zawsze przemyśla swoje słowa, żeby odbiorca wiedział, o co mu dokładnie chodzi oraz żeby go nie urazić. Jest bardzo spokojny, ciężko wyprowadzić go z równowagi. Również podczas walk zachowuje zimną krew, chyba że atak jest wymierzony bezpośrednio w niego. Całą swoją niezdolność fizyczną, przekuł jednak w niesamowity intelekt. Całkowicie oddał się zgłębianiu wiedzy strategicznej, ponieważ chce być po prostu użyteczny. Nie potrafi się bronić, robi co najwyżej uniki, licząc na to, że ktoś go obroni. Umie się poświęcić dla kogoś, sam jednak nie umie o siebie zadbać. Przez to trzeba go pilnować, chociażby w tym, by jadł. Nie czuje głodu i po prostu zapomina o jedzeniu, a dodatkowo nie umie go samodzielnie zdobyć. Gdzieś w głębi jego serca, dalej tli się iskra tragedii, którą przeżył i przez to łapią go typowo depresyjne myśli, a on sam unika wtedy kontaktu z innymi. Stara sobie jednak z tym radzić, tak jak potrafi najlepiej. Podsumowując, jest zależną od innych kluską, która stara się dbać o innych, nawet swoim kosztem;
Aparycja: Należy zacząć od tego, co jest w jego wyglądzie „niezwykłe”. Posiada jasnoniebieskie oczy, puchaty, „lisi” ogon i długie uszy, co nie jest zbyt częste u wilków. Jego sierść jest śnieżnobiała, chociaż skóra pod nią całkowicie czarna. Stare blizny tworzą na jego ciele złote ślady, a sama krew oraz pazury samca jest koloru złotego. Każde nowe skaleczenie, po zagojeniu przyjmuje identyczną barwę. W tym miejscu nie odrasta już sierść, więc prawdopodobnie, gdyby wylądował w płomieniach, po wygojeniu byłby całkowicie złoty. Na łapach ma założone obrączki, które poza funkcją ozdobną, służą jako cos w zasadzie stabilizatorów, umożliwiając w ogóle stanie mu na czterech łapach. W zależności od swojego stanu psychicznego oraz odżywienia jest albo dość mocno umięśniony, albo chorobliwie wychudzony. Jest to związane z jego zaburzeniami;

Znaki szczególne:  
~ Stawy w jego łapach podczas poruszania się wydają strzelający dźwięk, więc nie ma u niego szans na bezszelestne chodzenie;
~ Oczy basiora świecą cię w ciemnościach na różne kolory, przypominając światło słoneczne rozszczepiane przez kryształy;
Ciekawostki: 
~ Boi się burzy;
~ Lubi kontakt ze szczeniakami;
~ Uwielbia inne stworzenia;
~ Ma skłonności do zaburzeń odżywiania;
~ Nie jest w stanie szybko biegać, z tego powodu nigdy nie polował;
~ Nie jest stworzony do walki i unika jej;

< POWIĄZANIA >

Partner/ka: Wolny;
Potomstwo: Brak;
Rodzina: 
Brak ~ Niestety nie miał okazji poznać swoich rodziców, za rodzinę uważał jednak inne szczenięta w poprzedniej watasze;

Historia: Nie ma tutaj jakiejś ciekawej historii. Nie zna swoich rodziców. Pierwsze jego wspomnienie to coś w stylu sierocińca. Zbiór losowych szczeniąt bez przeszłości. Miał tam dobre warunki, dbano o niego. Warto wspomnieć, że wataha współpracowała z ludźmi. Wszyscy wierzyli w to samo, opowiadali sobie legendy. Żyli w symbiozie i pokoju, pomagali sobie. Dosłownie niebo na ziemi. Szczeniak miał okazję poznawać i szkolić swoje umiejętności pod okiem starszyzny, on uczył się strategii, poznawał kultury innych narodów, zapoznał się również ze sztuką negocjacji. Sielanka się skończyła. Pojawiła się osada, która postanowiła przejąć tereny zamieszkałe przez jego bliskich. Udało mu się przetrwać i wyruszył w poszukiwaniu szczęścia wraz z drugim ocalałym. Porzucił jednak swoje imię i wraz z przyjacielem stworzyli swoje, nowe. Miało to oznaczać, że nigdy się nie rozstaną, a jednocześnie porzucają swoje wcześniejsze życie. Spotkali na swojej drodze wiele przeszkód w postaci potworów, terenu, pogody. Nie spotkali żadnego człowieka ani wilka. Jednak ich los się odmienił;

< MAGIA >

Uzdolnienia magiczne: Tak;
Żywioł: Ziemia, Światło;

Zdolności: 
~ Jest w stanie wyhodować każdą roślinę (którą zna i kiedykolwiek widział na oczy) w błyskawicznym tempie, czy też wzmocnić ją, poprzez skropienie ziemi albo jej krwią;
~ Potrafi stworzyć łańcuchy ze światła, które pojawiają się na przeciwniku i przygwożdżają go do ziemi, ale ich wytrzymałość zależy od tego, w jakim stanie się znajduje (np. jeżeli straci przytomność, automatycznie znikają). By je stworzyć, potrzebuje też źródła światła, choćby płomienia świecy;
~ W niewielkim promieniu wokół siebie jest w stanie stworzyć ścianę, bądź czworościan z twardych skał. Jeżeli chciałby kogoś zasłonić tym, to mimo wszystko musi być blisko tej osoby. Po wszystkim skały rozpadają się na drobny piasek, który basior przez kilka chwil może jeszcze kontrolować, w celu np. oślepienia nim przeciwnika;

< UMIEJĘTNOŚCI >

Inteligencja [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (123/300pkt)

Siła [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (55/300pkt)

Obrona [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (33/300pkt)

Zwinność [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (36/300pkt)

Kondycja [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (34/300pkt)

Spryt [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (81/300pkt)

Magia [Poziom 0/1]: ★☆☆☆☆ (95/300pkt)