Szczeniaki
Noc była bardzo przyjemna, wspiąłem się na Sommets interdits, by mieć lepszy widok na tereny. Nic na szczęście nie widziałem, więc postanowiłem się przejść po terenach. Moim najczęściej uczęszczanym miejscem było Vallée Sombre, choć było niebezpieczne to i tak je lubiłem. Było tam mrocznie i cicho, lecz zawsze jakiś szelest dodawał gęsiej skórki, lubiłem dreszczyk emocji. Tym razem nie zamierzałem tam kończyć swojego patrolu. Chciałem ujrzeć wschód słońca nad Plage Sud. Zimny piasek miło wchodził pod moje opuszki, nie lubiłem tego uczucia, było bardzo dziwne. Usiadłem wpatrzony w fale, które jeszcze były czarne niczym noc, lecz rozjaśniał je światło księżyca. Spojrzałem ostatni raz na niebo, by ujrzeć gwiazdy i konstelację dużej niedźwiedzicy. Usłyszałem jakiś szelest za sobą, gdy akurat słońce zaczęło wschodzić. Chciałem ujrzeć wschód, lecz obowiązek wzywał, ruszyłem w pośpiechu w miejsce, gdzie szelest dobiegał i rzuciłem się bez opamiętania na kogokolwiek, kto tam był. Przygwoździłem go do ziemi, on dość szybko odepchnął mnie z siebie tylnymi łapami. Staliśmy tak naprzeciwko siebie,
- Kim jesteś i co tu robisz. - warknąłem.
- Aaa, powiedzmy, że jestem tu nowy. - odparł nieznajomy.
- Nie jestem Twoim kolegą. - odparłem i się najeżyłem. - Odpowiadaj!
- Dobrze, a więc jestem Yneryth. - odparł.
- I co tu robisz? - warknąłem ze złością w oczach.
- Znalazłem się tu przez przypadek, jeszcze nie wiem, czy tu zostanę. Wiem jedno, szukam odpowiedzi na coś, co nurtuję mnie od dawna.
W tej chwili dotarło do mnie, że ja też szukam odpowiedzi nie jednej a wielu. Musiałem mu powiedzieć to, co kazała mi Alfa mówić do obcych.
- Jeżeli chcesz przebywać na tych terenach, musisz mieć zgodę Alfy. - odparłem i usiadłem
Yneryth ?
PODSUMOWANIE
Ilość napisanych słów: 263
Ilość zdobytych PD: 131
Obecny stan: 297
Brak komentarzy
Prześlij komentarz