Szczeniaki
Reszta trasy w kierunku punktu oddania skupiska drewna upłynęła im głównie w ciszy, którą sporadycznie Bai przerywał. Nie było to nic złego ani dobrego, ot, utrzymanie neutralnej pozycji. Ostatecznie po kilku minutach byli na miejscu docelowym, po chwili zrzucenia chrustu ich grzbiety były wolne.
-Cieszę się, że mogłem pomóc- uśmiechnął się delikatnie basior.
-Nie musiałeś mimo wszystko- mruknęła wadera. Bai mimowolnie się roześmiał.
-Może i tak ale lubię pomagać. Ty nie?
-Lubię działać byle co- wzruszyła ramionami z obojętnym wzrokiem.- Pomocnik może robić w zasadzie wszystko i wszędzie.
-Praktyczne podejście- Bai wydawał się nawet ucieszony jej odpowiedzią.- Skoro to skończyłaś to znaczy, że nic obecnie nie robisz?
-Raczej tak- powiedziała powoli wolno dystansując się z racji ostrożności. Spojrzała na niego uważnie- dla własnego komfortu pozbądź się resztek z chrustu, drzazgi mogą być solidnie upierdliwe.
-A co z tobą?- Kremowy spojrzał z troską na szarą, która mentalnie poczuła się niewygodnie.
-Może później- powiedziała wymijająco. Lang pokręcił głową.- Jestem mocno zahartowana.
-Nie ma mowy. Nie pozwolę, byś chodziła cała w resztkach przyrody- powiedziała by zaraz zamrugać zaskoczony. Uniosła brew.
-Że niby wygląd jest taki ważny?- Spytała obojętnie. Nic złego nie widziała w ubrudzeniu się, nawet jeśli wtedy była w drzazgach i pewnie zakurzona od wcześniejszych robót. Wilk widząc i słysząc jej odpowiedź, zarumienił się jeszcze bardziej ale nie wypominała mu tego.
Bai? XD
Brak komentarzy
Prześlij komentarz