Szczeniaki
Basior stał w osłupieniu. Był pozbawiony możliwości ruchu przez krótką chwilę.
- Nie musisz dziękować . Grunt to to, że pacjent śpi. - odparła. Tarou przełknął ciężko ślinę.
- R-racja. - przyznał niepewnie. Sięgnął po potrzebne mu rzeczy, aby opatrzeć rannego wilka. Po tym, jak udało mu się poskładać ranę, wtarł w nią kilka ziół, a następnie obwinął wszystko kilkoma liśćmi, które posłużyły za bandaż. Medyk zostawił rannego na posłaniu, aby poleżał, póki nie odzyska przytomności. Tsuki już dawno opuściła progi jaskini medycznej. Tarou nie zdążył podziękować jej za pomoc. Postanowił, że gdy tylko ranny się obudzi, odprowadzi do do jaskini, a tym samym postaram się odnaleźć Tsuki. Minuty mijały, lecz ranny ciągle spał. Trochę zaniepokoiło go medyka. Gdy wstał, aby udać się po alfę, ranny nagle się obudził. Zadał kilka pytań, na które Tarou mu odpowiedział. Dodatkowo medyk wyjaśnił mu jak ma postępować z chorą łapą. Wyszli razem z jaskini medycznej i skierowali się do domu rannego. Po pożegnaniu się, Tarou szedł nieco zrezygnowanym korkiem ku swojemu lokum. Nie udało mu się odnaleźć Tsuki. Westchnął i już miał wchodzić do środka swojej jaskini, gdy kątem oka zauważył waderę. Siedziała ona i spoglądała w niebo. Zdawała się nieco nieobecna. Tarou westchnął i wolnym krokiem podszedł do niej. Stanął niepewnie na odległość kilku metrów. Obserwował ją przez pewien moment zastanawiając się, czy dobrym pomysłem będzie podjęcie do niej. Ostatecznie wadera wyręczyła go.
- Długo będziesz tak sobie stać ? - spytała, a Tarou podskoczył wystraszony.
- Tak... Znaczy nie!.... Znaczy... Em.... Ja... Wybacz. - odparł speszony. - C-chciałem po prostu.... Pogadać... - odparł zmieszany patrząc na swoje łapy.
Tsuki? Wybacz, totalny brak pomysłu >,<
PODSUMOWANIE
Ilość napisanych słów: 257
Ilość zdobytych PD: 128
Brak komentarzy
Prześlij komentarz